تغذیه تبلیغاتی ماهواره توسط رسانه ملی؟!
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۳۶۱۰۳
دو سه ماهی است که شبکه‌های ماهواره‌ای، دور جدیدی از پخش تیزرهای تبلیغاتی فیلم‌های سینمایی را آغاز کرده‌اند. اتفاقی که بی‌سابقه نیست و البته در پیوند با حواشی نمایش تیزرهای تبلیغاتی سینمای ایران در شبکه‌های صداوسیما، گذشته پرماجرایی دارد. این امر البته در هفته‌های اخیر، تهدید صریح وزیر فرهنگ را به ایجاد محدودیت در فعالیت ارائه‌دهندگان آگهی به ماهواره درپی داشته و رد آن را در نشست اخیر مدیران سازمان سینمایی و مدیران سازمان صداوسیما نیز می‌توان گرفت؛ مساله‌ای که البته ابعاد مختلفی دارد و چندان ساده نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، روزنامه «فرهیختگان» نوشت: شنبه ۲۷ خردادماه در گزارش رسمی نشست مشترک محمد خزاعی و پیمان جبلی روسای سازمان سینمایی و سازمان صداوسیما با حضور معاونان آنها، علاوه‌بر تاکید مجدد طرفین بر نقاط مشترک این دو دستگاه فرهنگی و جز برخی تعارفات و تمجیدها از سازمان‌های یکدیگر، یکی از مباحث مهم مطرح‌شده که در گزارش جلسه به نقل از خزاعی آمد، مساله پخش تیزرهای تلویزیونی فیلم‌های سینمایی از شبکه‌های رسانه ملی بود.
او با اشاره به گسترش تعامل دو مجموعه به‌ویژه در سه زمینه حمایت از فیلمسازان از طریق خرید حقوق فیلم‌ها به قیمت بالاتر، مشارکت در تولیدات و ارائه بسته تسهیلات حمایتی در زمینه تبلیغات فیلم‌ها اشاره کرد و گفت: «سینما این روزها حال خوبی دارد -که البته این راضی‌مان نمی‌کند- و نیاز داریم شاهد حضور گسترده مردم برای استفاده از همه نوع فیلم‌های سینمایی در گونه‌ها و سلیقه‌های مختلف باشیم و برای اینکه فضای سینما رونق بیشتری پیدا کند و اقتصاد سینما متناظر به مولفه‌های فرهنگی متحول شود، تلویزیون می‌تواند حمایت و کمک جدی‌تری داشته باشد.» خزاعی در ادامه باصراحت بیشتری به این مساله ورود کرد و توضیح داد: «اگرچه شاهد همراهی و حمایت خوب رسانه ملی از تولیدات سینمایی هستیم و تبلیغات رایگان پیش‌بینی‌شده به سینماها کمک کرد، ولی درعین‌حال نیاز است با بازنگری در این زمینه تلویزیون و حتی شهرداری‌ها، بیش از گذشته به یاری سینما بیایند تا خلأ ظرفیت‌های تبلیغاتی توسط شبکه‌های ماهواره‌ای پر نشود.» او در ادامه نیز یکی از انواع کمک‌های سازمان صداوسیما به سینمای ایران را «تبلیغات گسترده‌تر فیلم‌ها در سطح ملی و استانی» دانست.
آغاز با جم
تبلیغات فیلم‌هایی سینمایی در تلویزیون، برای نزدیک به یک‌دهه است که به‌عنوان مساله‌ای مهم مطرح می‌شود. نخستین اختلاف‌ها در نیمه اول دهه ۹۰ رخ نمود؛ زمانی که شبکه‌های گروه «جم» (Gem) تازه سر برآورده بودند و همزمان با سختگیری‌های سازمان صداوسیما در پخش تیزرهای تبلیغاتی فیلم‌های روی پرده، این محتوا به شبکه جم راه یافت. در آن زمان البته هزینه‌های پایین‌تر تبلیغات در شبکه‌های ماهواره‌ای نیز به انجام آن دربرابر تبلیغات تلویزیونی داخلی می‌ارزید. مثلا جواد نوروزبیگی، تهیه‌کننده فیلم «من دیه‌گو مارادونا نیستم» که در سال ۹۴ اکران شد، در آذر همان سال در این باره به سینماسینما گفته بود: «پیش از این هزینه تبلیغ یک فیلم حدود ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان بود، ولی امسال هزینه تبلیغ در کمترین حالت ۵۰۰ میلیون تومان است، مثلا پخش یک نوبت تیزر با تمام تخفیفات از تلویزیون ۵۰ میلیون تومان هزینه دارد... .
امروز رسما شبکه جم با یک رقم اندک فیلم‌ها را تبلیغ می‌کند، مثلا برای ۷۵ نوبت پخش تیزر یک فیلم فقط ۶ هزار دلار می‌گیرد، یعنی هر نوبت پخش فقط ۲۴۰ هزار تومان.» حالا که حدود هشت‌سال از پخش اولین تیزرها از این شبکه می‌گذرد، به‌روشنی نمی‌توان تاثیر تبلیغات شبکه جم را بر گیشه فیلم‌های سینمایی ایرانی در آن روزها ارزیابی کرد، اما آنچه در ذهنیت اهالی هنر از آن زمان حک شده، گویای تاثیرگذاری قابل‌توجه این شبکه بر فروش فیلم‌هاست. مطابق روایت سعید رجبی‌فروتن از مدیران وقت سازمان سینمایی، در آن زمان دو عامل توأمان، روند پخش تیزرها در شبکه‌های ماهواره‌ای را خاتمه داد؛ یکی برخورد دادستانی با برخی فیلمسازان آگهی‌دهنده به ماهواره که جدیت آن با توقیف موقت یک فیلم روشن شد و دیگری تعهد صداوسیما به پخش تیزر فیلم‌ها که از قضا آن هم با نقش‌آفرینی قوه قضائیه رخ داد.
یک اختلاف دوباره
آنچه را که طی سال‌های بعد تلویزیون درباره تیزرها انجام داد، می‌توان با عبارت «کژ دار و مریز» توصیف کرد. اگرچه اعتراض‌های موردی همیشه وجود داشت و هیچ وقت در این مساله، قاطبه اهالی سینما از صداوسیما راضی نشده‌اند، اما کار هیچ‌گاه بیخ پیدا نکرده است. در این فاصله به‌علت شیوع کرونا، مدتی نیز اساسا سینما از موضوعیت خارج شده بود و سینماگران به‌دنبال نمایش آثارشان نبودند. بااین‌حال در یک یا حتی دوسال اخیر که پس از کرونا، سالن‌های سینما به‌تدریج درحال بازگشت به وضعیت عادی‌اند، آنقدر تلویزیون در این زمینه سختگیری کرده و به‌شکل محدود و گزینشی به تبلیغ فیلم‌های سینمایی پرداخته که به‌نظر می‌رسد سینماگران یک بار دیگر مسیر استفاده از تبلیغات ماهواره‌ای را درپیش گرفته‌اند. اگرچه هنوز هیچ تهیه‌کننده یا پلتفرمی به‌صراحت نقش خود را در استفاده از تیزرهای ماهواره‌ای تایید نکرده و بعید است که تایید کند، اما می‌توان حدس زد که عوامل فیلم‌ها از این اتفاق چندان ناراضی هم نیستند. طبیعی است؛ چراکه طبق آماری که روزنامه خراسان در آذر ۱۴۰۱ منتشر کرد، رسانه ملی از ۴۲ فیلمی که در ۹ ماهه نخست ۱۴۰۱ اکران شدند، فقط تیزر چهارفیلم را به‌شکلی پرحجم پخش کرد و برای چند فیلم دیگر تیزرهای حداقلی روی آنتن رفت که فقط بی‌تیزر نمانده باشند! روشن است که در چنین شرایطی گناه توسل به شبکه‌های ماهواره‌ای تنها با تهیه‌کنندگان نیست و سازمان صداوسیما نیز باید در این زمینه پاسخگو باشد.
مساله سریال‌های خانگی
در دور جدید پخش تیزرها در شبکه‌های ماهواره‌ای، محصولات سینمایی تنها نیستند و محصولات نمایش خانگی هم به آن اضافه شده‌اند؛ آثاری که در گذشته به‌ندرت در تبلیغات ماهواره‌ای دیده می‌شدند. صنعت سریال‌های اینترنتی به همان اندازه که نسبت به اکران روی پرده، بسیار پررونق‌تر و سودده‌تر است، طبیعتا امکان استفاده از تبلیغاتی جدی‌تر و پرحجم‌تر را دارد، اما در این مساله از فیلم‌های سینمایی عقب‌تر است؛ چراکه سینما گهگداری از تیزرهای تلویزیون بهره‌مند می‌شود، اما امکان ندارد تاکنون تماشاگر یک نوبت پخش تیزر یک سریال خانگی در تلویزیون بوده باشید. این مساله اگرچه در ذهن بسیاری ممکن است بدیهی باشد که تلویزیون رقیبش را تبلیغ نکند، اما فراموش نکنیم طرفین خصوصا سازمان صداوسیما به این رقابت معتقد نیستند و رئیس رسانه ملی نیز بارها این امر را اعلام کرده است. بنابراین انتظار می‌رود که به این محصولات لااقل به چشم محصولات سینمایی نگریسته شود، البته ممکن است عده‌ای مثل پیمان جبلی، بعضی سریال‌های خانگی را آسیب‌زا بدانند، اما باید پرسید آیا تاکنون هیچ سریال بی‌آسیبی در نمایش خانگی وجود نداشته است که تلویزیون خود را ملزم بداند لااقل برای همان یکی تبلیغ کند؟ از «آکتور» و «پوست شیر» گرفته تا «روزی روزگاری مریخ» و «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» آیا همگی مورددار و غیرقابل‌تبلیغ هستند؟ پرواضح است که یک کسب‌وکار، نیاز به تبلیغات دارد و وقتی صاحب کسب‌وکار نتواند از تلویزیون ملی و انحصاری کشورش، محصول خود را به مخاطبان بالقوه بشناساند، به فکر راه‌های جایگزین می‌افتد؛ اعم از بیلبورد، اینستاگرام و حتی ماهواره. می‌شود به‌شکل یک‌طرفه، تبلیغات‌دهندگان به ماهواره را محکوم کرد، اما از رسانه ملی که گویی کسب‌وکارهای فرهنگی را به این سو هل می‌دهد، انتظاری نداشت؟
دل سیما با سینماست؟
اگر ابعاد مختلف رابطه تلویزیون و سینما را بررسی کنیم، بعید است به این نتیجه برسیم که سازمان صداوسیما، با سینمای ایران همدلی می‌کند، مثلا بخش‌های خبری گاهی گزارش‌های تند و تیز انتقادی نسبت به سینما دارند، اما به‌ندرت یک موفقیت بین‌المللی سینمای ایران را اعلام می‌کنند. در برنامه‌های مجله‌طور تلویزیون مثل برنامه‌های صبحگاهی نیز بخش جذاب ورزش یک بخش ثابت است، اما خبری از جذابیت هنری و سینمایی نیست. وضعیت برنامه‌های تخصصی سینمایی هم چندان تفاوتی ندارد. بعد از کوچ «هفت» و «نقد سینما» به شبکه‌های کم‌بیننده‌تر، «هفت» بازهم به‌کما رفته و فقط «نقد سینما» جمعه‌شب‌ها در شبکه ۴ سیما پخش می‌شود. درباره کیفیت برنامه‌ها حرف زیاد است، اما عجالتا به نظر نمی‌رسد هدف از ساخت این دو برنامه، رونق بخشیدن به سینمای ایران باشد، بلکه بیشتر آسیب‌شناسی مدنظر است. گویی همین یکی، دو برنامه معدود، بیش از آنکه از دریچه‌های مثبتی چون سرگرم‌کنندگی و جذابیت به سینمای ایران بنگرند، از دریچه‌های منفی که مشکلات، خلأها و آسیب‌های آن است، سینما را بررسی می‌کنند. این شیوه مواجهه رسانه ملی با سینما، اگرچه کمتر از مساله‌ای مانند تیزرها (که منافع زودبازده اقتصادی دارد) توجه سینماگران را جلب می‌کند، اما در اهمیت دست‌کمی از آن ندارد؛ چراکه اگر زاویه دید همدلانه باشد، در درازمدت مخاطبان گسترده تلویزیون را به‌سمت سینما گسیل می‌کند، نه اینکه از مخاطب بالفعل آن بکاهد.
شکاف‌های قابل‌انتظار
نتیجه رویکرد کلی تلویزیون درقبال سینما را -که نمونه بارزش، پخش تیزر است- مدت‌هاست که با چشم غیرمسلح هم می‌توان دید: چهره‌های محبوب سینما اعم از بازیگر و کارگردان، علاقه‌ای به حضور در رسانه ملی (حتی برای تبلیغ فیلم شان) ندارند، در هیچ بزنگاهی از مخالفت با رسانه ملی و کنایه زدن به آن نمی‌گذرند و هرگاه امکان آن وجود داشته باشد، برای تبلیغات به خارج از کشور هم رجوع می‌کنند. البته این شیوه مواجهه تلویزیون با سینما، در سرمایه اجتماعی نظام میان هنرمندان نیز تاثیر می‌گذارد، هرچند موضوع این نوشته نیست، بنابراین نتیجه برخورد غیرهمدلانه سیما با سینما، گسیل سینماگران به‌سمت ماهواره، خروج ارز از کشور، انتقال مرجعیت رسانه‌ای فرهنگی به رسانه‌های خارجی و... است که جز ضرر، عایدی بلندمدت دیگری برای صنعت تصویر ایران ندارد، پس اگر قرار است سینماگران از ارائه تیزرهای تبلیغاتی به شبکه‌های ماهواره‌ای منع شوند، لاجرم باید مسیر جایگزین آن در شبکه‌های تلویزیونی داخلی فراهم شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ماهواره سینما صداوسيما هوش مصنوعی شبکه های اجتماعی تالاب هامون عصبانيت حق آبه چین آزادسازی خرمشهر هوش مصنوعی شبکه های اجتماعی تالاب هامون عصبانيت شبکه های ماهواره ای تیزرهای تبلیغاتی فیلم های سینمایی سازمان صداوسیما سینمای ایران پخش تیزرها برنامه ها رسانه ملی پخش تیزر فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۳۶۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازیگر قدیمی سینما به کما رفت
این بازیگر، فعالیت بازیگری‌اش را از سال ۱۳۵۱ با بازی در فیلم سرگروهبان ساخته سعید مطلبی آغاز کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، او در بسیاری از فیلم‌های سینمایی ایفای نقش کرد. فیلم هایی، چون برخورد، روزی که خواستگار آمد، معصوم و ... از فعالیت‌های او پس از انقلاب است.
طوفان‌پناه از دوستان نزدیک مرحوم رضا صفایی کارگردان قدیمی و مرحوم منوچهر وثوق هنرپیشه سینمای پیش از انقلاب است. او در کنار بازیگری به عنوان مدیر تولید فیلم هم فعالیت داشت.
علی‌اکبر طوفان‌پناه پیش از انقلاب در بیش از ۱۶ فیلم سینمایی بازی کرد. آخرین فیلمی که در آن ایفای نقش کرد، عروسی مامان در سال ۱۳۸۵ بود.
این بازیگر در تعدادی از سریال‌های تلویزیونی، چون باغ گیلاس، عیاران و.. هم نقش‌آفرینی کرد.
همکاران این هنرمند با تایید این خبر از مردم خواستند برای بهبودی این هنرپیشه دعا کنند.
کانال عصر ایران در تلگرام
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود